Do jakiego rodzaju umów nie stosuje się przepisów dotyczących kredytu konsumenckiego?
Zgodnie z art. 4 ust. 1 obowiązującej od dnia 18 grudnia 2011 r. ustawy z 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (tekst jednolity: Dz.U. z 2014 poz. 1497 ze zm.) jej przepisów nie stosuje się do umów, w których konsument nie jest zobowiązany do zapłaty oprocentowania oraz innych kosztów związanych z udzieleniem lub spłatą kredytu konsumenckiego. Przepisy o kredycie konsumenckim nie mają też zastosowania do umów leasingu, jeżeli umowa odrębna od tych umów przewiduje obowiązek nabycia przedmiotu umowy, uzależniając go od żądania kredytodawcy..
Inne znaczące przypadki, kiedy stosowanie nowych przepisów o kredycie konsumenckim jest wyłączone, to umowy o kredyt, będące wynikiem ugody sądowej, ugody zawartej przed sądem polubownym lub ugody, która jest wynikiem postępowania mediacyjnego. To samo dotyczy umów o kredyt udzielany wyłącznie pracownikom zatrudnionym u danego pracodawcy w ramach działalności dodatkowej, w których pracownik nie jest zobowiązany do zapłaty oprocentowania lub których rzeczywista roczna stopa oprocentowania jest niższa od powszechnie stosowanych na rynku. Dodatkowo przepisów ustawy nie stosuje się do umów odwróconego kredytu hipotecznego zawartych na podstawie ustawy o odwróconym kredycie hipotecznym.
Niektóre umowy kredytowe są też wyłączone na mocy przepisów szczególnych, a niektóre (jak np. umowy o kredyt zabezpieczony hipotecznie) objęte są tylko niektórymi przepisami o kredycie konsumenckim, podobnie jak umowy o kredyt w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym, czy umowy przewidujące odroczenie płatności lub zmianę sposobu płatności Istnieje też maksymalny limit wartości kredytu, powyżej którego przepisów o kredycie konsumenckim się nie stosuje ? to równowartość 255.550 zł. Ograniczenie tego limitu nie dotyczy jednak kredytów hipotecznych.
Co istotne, za kredyt konsumencki nie uważa się też umów o ciągłe świadczenie usług lub o dostawę towarów tego samego rodzaju, za które konsument płaci w ratach w okresie realizacji umowy. Dotyczy to np. opłat za dostarczane do mieszkań media (woda, gaz, energia elektryczna, internet, telewizja kablowa).
