Monety z metali szlachetnych (głównie ze złota, srebra, platyny oraz palladu), bite na cele lokacyjne i inwestycyjne, czyli lokatę kapitału. Termin monety bulionowe pochodzi od francuskiego słowa bullion oznaczającego złoto w sztabach. Monety te niekiedy nie mają zadeklarowanej wartości nominalnej, a zamiast nominału podana jest zawartość kruszcu, np. 1 uncja (t oz). Nakład zwykle nie jest ograniczony i zależy od popytu. Ze względu na charakter lokacyjny, monety te bite są najczęściej ze złota najwyższej próby tzn. 24-karatowego (.999 lub .9999). Nawet jeżeli moneta zawiera domieszki innych metali, jak w przypadku Krugerranda, zazwyczaj zawartość wagowa czystego złota w monecie równa jest jednej uncji trojańskiej. Pierwszą monetą bulionową był wybity w 1967 roku w RPA Krugerrand. Inne popularne monety bulionowe to: Kanadyjski Liść Klonowy, Wiedeńscy Filharmonicy, Australijski Kangur.
