Konwencja Wykonawcza do układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 roku między rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (podpisana 19 czerwca 1990 r., weszła w życie 26 marca 1995 r.), zawiera przepisy uszczegóławiające i odnoszące się do kolejnych aspektów współpracy między państwami będącymi członkami obszaru Schengen. W Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen zostały wymienione środki kompensacyjne (m.in. jednolity reżim przekraczania granic, ujednolicenie polityki wizowej wobec cudzoziemców, warunków ruchu turystycznego, prawa odmowy wjazdu na teren państw Układu z Schengen, uwspólnotowienie procedur azylowych, współpraca sądownicza w sprawach karnych i ekstradycyjnych, stworzenie i funkcjonowanie SIS). Ich wprowadzenie było i jest konieczne w związku z zaniechaniem przeprowadzania kontroli granicznych pomiędzy państwami Układu z Schengen, co jednak nie mogło przekładać się na obniżenie poziomu bezpieczeństwa i porządku publicznego w tych państwach. Celem środków kompensacyjnych jest więc zapobieganie negatywnym skutkom liberalizacji przekraczania granicy.
