Aby wzór przemysłowy mógł uzyskać ochronę, musi spełnić następujące wymogi: musi dotyczyć postaci wytworu lub jego części, musi być nowy i posiadać indywidualny charakter. Wydanie decyzji o udzieleniu prawa z rejestracji wzoru przemysłowego uzależnione jest od prawidłowego sporządzenia zgłoszenia.
Definicja wzoru przemysłowego zawarta jest w art. 102 ust. 1 pwp.: wzorem przemysłowym jest nowa i posiadająca indywidualny charakter postać wytworu lub jego części, nadana mu w szczególności przez cechy linii, konturów, kształtów, kolorystykę, fakturę lub materiał wytworu oraz przez jego ornamentację.
Zdolność rejestrową posiada wzór przemysłowy, który spełnia następujące wymogi:
musi dotyczyć postaci wytworu lub jego części, czyli musi odnosić się do zewnętrznych cech wytworu, takich jak kształt, układ linii, kontury, faktura, materiał, ornamentacja, kolorystyka itp.;
musi być nowy, to znaczy, że przed datą, którą oznacza się pierwszeństwo do uzyskania prawa z rejestracji, identyczny wzór nie został udostępniony publicznie przez stosowanie, wystawienie lub ujawnienie w inny sposób. Przy czym wzór uważa się za identyczny z udostępnionym publicznie także wówczas, gdy różni się od niego jedynie nieistotnymi szczegółami;
musi posiadać indywidualny charakter, co oznacza, że ogólne wrażenie, jakie wywołuje na zorientowanym użytkowniku, różni się od ogólnego wrażenia wywołanego na nim przez wzór publicznie udostępniony przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo.
Wydanie decyzji o udzieleniu prawa z rejestracji wzoru przemysłowego następuje po stwierdzeniu przez Urząd Patentowy RP, że zgłoszenie wzoru przemysłowego zostało sporządzone prawidłowo.
