Jakie zaświadczenia lekarskie wymagane są przy zawieraniu z pracownikami młodocianymi umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego?
Zgodnie z art. 191 § 1 pkt 2 k.p. dopuszczalne jest zatrudnianie młodocianego po przedstawieniu przez niego odpowiedniego świadectwa lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do wykonywania przez niego pracy danego rodzaju, ze względu na jego zdrowie.
Z kolei art. 201 § 1 k.p. stanowi, że młodociany podlega wstępnym badaniom lekarskim przed przyjęciem do pracy oraz badaniom okresowym i kontrolnym. Badania te szczegółowo zostały określone w art. 229 § 1-3 k.p., tj. w przepisach dotyczących pracowników ogólnie, przy czym w przypadku badań wstępnych pracownicy młodociani zostali objęci szerszą ochroną od pozostałych pracowników (art. 229 § 1 pkt 2 k.p.).
Ponadto należy zwrócić uwagę, że tryb wydawania orzeczeń lekarskich dla potrzeb przepisów prawa pracy został uregulowany w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332, z późn. zm.).
Rozporządzenie to przewiduje wydawanie orzeczeń lekarskich na podstawie przeprowadzonych badań profilaktycznych, tj. wstępnych, okresowych i kontrolnych. Istotnym elementem trybu wydawania tych orzeczeń jest możliwość odwołania się od nich przysługująca zarówno osobie badanej, jak i pracodawcy (§ 5 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia). Możliwość odwołania się od orzeczenia ma zasadnicze znaczenie, ponieważ jego treść przesądza o możliwości dopuszczenia pracownika do wykonywania pracy na określonym stanowisku.
Zgodnie z ww. rozporządzeniem, lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne prowadzi dokumentację medyczną obejmującą rejestr wydawanych orzeczeń (§ 9 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia). Rejestrem, według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia, objęte są badania wstępne, okresowe oraz kontrolne. W związku z tym lekarz medycyny pracy nie ma możliwości wydania innego orzeczenia, jak tylko tego na podstawie badań wstępnych, okresowych lub kontrolnych.
Ponadto, w § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika (Dz. U. Nr 62, poz. 286 z późn. zm.) enumeratywnie wymieniono dokumenty, jakich złożenia może żądać pracodawca od osoby ubiegającej się o zatrudnienie. W pkt. 5 wymienione zostało orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku i nie wymieniono innego zaświadczenia lekarskiego. Z tego względu należy przyjąć, że nie jest możliwe żądanie od młodocianego kandydata na pracownika innego zaświadczenia lekarskiego, niż orzeczenie wydane na podstawie wstępnych badań lekarskich.
W związku z powyższym, przedłożenie przez młodocianego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku wydanego przez lekarza medycyny pracy należy uznać za wypełnienie warunku wskazanego w art. 191 § 1 pkt 2 k.p.
