W SPA poślizgnęłam się na basenie, bo była mokra podłoga. Czy mogę do jego właściciela wystąpić z roszczeniem?

 powyższym zdarzeniem związana jest odpowiedzialność deliktowa osoby prowadzącej działalność gospodarczą m. in. w postaci pływalni w ramach SPA. Podstawą tej odpowiedzialności jest wina (zasada winy). Zgodnie z brzmieniem art. 415 k.c. osoba, która ze swojej winy wyrządziła szkodę, obowiązana jest do jej naprawienia. Możliwość obarczenia odpowiedzialnością sprawcy szkody jest związana z istnieniem obiektywnej nieprawidłowości (bezprawność) po stronie sprawcy szkody oraz elementem subiektywnym w postaci świadomego zawinionego działania bądź zaniechania. Oznacza to, że do powstania odpowiedzialności za szkodę niezbędne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:zdarzenia polegającego na zawinionym działaniu bądź zaniechaniu (element winy), szkody oraz związku przyczynowego pomiędzy szkodą a zdarzeniem ją wywołującym. Ciężar dowodu co do istnienia w/w przesłanek, zgodnie z art. 6 k.c., spoczywa na osobie poszkodowanej. Zatem celem uzyskania odszkodowania należy wykazywać zawinione działanie lub zaniechanie sprawcy szkody, wystąpienie szkody oraz związek przyczynowy pomiędzy zdarzeniem a szkodą.

Jeżeli wiec istnieje możliwość wykazania odpowiedzialności właściciela pływalni za powstałą szkodę, wówczas zasadne będzie wystąpienie do sprawcy szkody z roszczeniem odszkodowawczym.

W przypadku posiadania przez właściciela SPA ubezpieczenia OC, osobie poszkodowanej służy możliwość bezpośredniego zwrócenia się z roszczeniami odszkodowawczymi do jego ubezpieczyciela. Podkreślenia jednak wymaga, iż odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń z tytułu ubezpieczenia OC nie musi być tożsama z odpowiedzialnością cywilną właściciela SPA. Oznacza to, że co do zasady zakład ubezpieczeń odpowiada według tych samych zasad odpowiedzialności, co ubezpieczony. Jednakże umowa ubezpieczenia może wprowadzać modyfikacje zakresu odpowiedzialności (wyłączenia ochrony). Zatem możliwa jest sytuacja, w której SPA będzie odpowiadał za szkodę, zaś zakład ubezpieczeń z uwagi na treść wyłączeń nie będzie udzielał ochrony ubezpieczeniowej. Powyższa sytuacja może wynikać z umowy zawartej pomiędzy ubezpieczającym i ubezpieczycielem, zatem nie ma ona wpływu na uprawnienie poszkodowanego do żądania naprawiania szkody. Oznacza to, iż szkodę w części niezaspokojonej przez ubezpieczyciela poszkodowany może dochodzić bezpośrednio od sprawcy szkody - pływalni.

Jeżeli poszkodowany wykaże odpowiedzialność sprawcy szkody, wówczas potencjalnie przysługiwać będą mu następujące roszczenia:

  • zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę, które jest świadczeniem jednorazowym, pieniężnym i mającym stanowić sposób złagodzenia cierpień fizycznych i psychicznych poszkodowanego (art. 445 k.c. w związku z 444 k.c.);
  • zwrot wszelkich kosztów związanych z wypadkiem, tj. kosztów związanych z leczeniem i rehabilitacją oraz lepszym odżywianiem poszkodowanego, opieką nad poszkodowanym, transportu poszkodowanego i jego bliskich, adaptacji mieszkania stosownie do potrzeb poszkodowanego, a także przygotowania go do wykonywania nowego zawodu (art. 444 § 1 k.c.);
  • w przypadkach, okresów niesprawności po wypadku skutkujących niemożnością wykonywania pracy (prowadzenia działalności) zwrot utraconych zarobków (art. 361 k.c.).
  • rentę uzupełniającą, która ma stanowić wyrównanie różnicy w dochodach osiąganych przez poszkodowanego przed wypadkiem w stosunku do dochodów uzyskiwanych przez niego po wypadku (art. 444 § 2 k.c.);
  • jednorazowe odszkodowanie (tzw. kapitalizacja renty), które jest uzasadnione w szczególności gdy poszkodowany w następstwie wypadku stał się inwalidą, a jednorazowe świadczenie umożliwi mu wykonywanie innego zawodu, czy też rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej, przy czym jeżeli poszkodowany korzysta z tego świadczenia traci prawo do renty uzupełniającej (art. 447 k.c.);
  • rentę na zwiększone potrzeby polegająca na zapewnieniu poszkodowanemu środków potrzebnych do poprawy stanu jego stanu zdrowia po wypadku, a związanych z jego leczeniem i rehabilitacją, lepszym odżywianiem oraz sprawowaną nad nim opieką (art. 444 § 2k.c.);

Do udokumentowania roszczenia związanego ze szkodą na osobie potrzebna jest dokumentacja medyczna: karta informacyjna leczenia szpitalnego, historia choroby, zaświadczenia lekarskie. Istotne także są dowody potwierdzające fakt powstania opisanego zdarzenia, np. oświadczenia świadków. W celu wykazania kosztów leczenia należy zachować paragony i rachunki za zakupione lekarstwa oraz opatrunki.

Ogólnie rzecz biorąc zgromadzona w sprawie dokumentacja powinna potwierdzać fakt powstania zdarzenia, jego przyczynę, rozmiar powstałych obrażeń, strat majątkowych oraz ich związek ze szkodą.

Źródło: rf.gov.pl

 

» Porady prawne