Mój pracownik stracił palec w należącej do mnie stolarni i zwrócił się do mnie po odszkodowanie. Czy moja polisa obejmuje skutki takich zdarzeń?
Do zaistnienia odpowiedzialności ubezpieczyciela za wypadek pracownika w trakcie pracy niezbędne jest wykazanie, że do szkody doszło przy wykonywaniu czynności związanych z pracą. Stąd też zgromadzone przez poszkodowanego dokumenty muszą niezbicie dowodzić, że doznał on uszczerbku na zdrowiu na skutek zdarzenia uznanego za wypadek przy pracy.
Za wypadek przy pracy uznaje się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, jeżeli nastąpiło ono w związku z pracą. Zatem jest to zdarzenie, które miało miejsce podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych, a także czynności wykonywanych na rzecz pracodawcy nawet bez polecenia oraz w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między jego siedzibą a miejscem, w którym wypełniane są obowiązki wynikające ze stosunku pracy.
Dodatkowym warunkiem wypłaty świadczenia z ubezpieczenia jest rozszerzenie ochrony ubezpieczeniowej o wariant odpowiedzialności za szkodę na osobie wyrządzoną pracownikom lub podwykonawcom podczas wykonywanej pracy. Często bowiem jest tak, że dana ?opcja" występuje pod nazwą dodatkowych klauzul umownych i jest brana pod uwagę dopiero za opłatą dodatkowej składki. Jeżeli więc zakres udzielonej ochrony ubezpieczeniowej z tytułu odpowiedzialności cywilnej został rozszerzony na pracowników lub podwykonawców, to ubezpieczyciel będzie zobowiązany do pokrycia powstałej szkody.
W związku z powyższym do realizacji wypłaty świadczenia konieczne jest aby zaistniałe zdarzenie było objęte zakresem ochrony ubezpieczeniowej oraz stanowiło wypadek pracownika przy pracy.
Na podstawie przepisów art. 444 - 447 kodeksu cywilnego poszkodowanemu, który doznał na skutek upadku rozstroju zdrowia, będą potencjalnie przysługiwać następujące świadczenia:
zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę, które jest świadczeniem jednorazowym, pieniężnym i mającym stanowić sposób złagodzenia cierpień fizycznych i psychicznych poszkodowanego (art. 445 k.c. w związku z 444 k.c.);
zwrot wszelkich kosztów związanych z wypadkiem tj. kosztów związanych z leczeniem i rehabilitacją oraz lepszym odżywianiem poszkodowanego, opieką nad poszkodowanym, transportu poszkodowanego i jego bliskich, adaptacji mieszkania stosownie do potrzeb poszkodowanego, a także przygotowania go do wykonywania nowego zawodu (art. 444 § 1 k.c.);
renta uzupełniającą, która ma stanowić wyrównanie różnicy w dochodach osiąganych przez poszkodowanego przed wypadkiem w stosunku do dochodów uzyskiwanych przez niego po wypadku (art. 444 § 2 k.c.);
jednorazowe odszkodowanie (tzw. kapitalizacja renty), które jest uzasadnione w szczególności gdy poszkodowany w następstwie wypadku stał się inwalidą, a jednorazowe świadczenie umożliwi mu wykonywanie innego zawodu, czy też rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej, przy czym jeżeli poszkodowany korzysta z tego świadczenia traci prawo do renty uzupełniającej (art. 447 k.c.);
rentę na zwiększone potrzeby polegająca na zapewnieniu poszkodowanemu środków potrzebnych do poprawy stanu jego stanu zdrowia po wypadku, a związanych z jego leczeniem i rehabilitacją, lepszym odżywianiem oraz sprawowaną nad nim opieką (art. 444 § 2k.c.);
oraz w przypadkach, krótszych okresów niesprawności po wypadku
skutkujących niemożnością wykonywania pracy (prowadzenia działalności) zwrot utraconych zarobków (art. 361 k.c.).
